Günümüzde, meme kanseri tedavisi sonrası sağkalım oranları gün geçtikçe artmaktadır, bu nedenle, takip sürecinde hastalığın kendisine ve tedavisine bağlı komplikasyonların farklı rehabilitasyon yöntemlerine ihtiyacı olmaktadır. Tedavi sürecinin sonrasında tümörün tekrarı ve ortaya çıkabilecek metastazlar, radyoterapi ve kemoterapinin yol açabileceği yan etkiler açısından hastaların aktif olarak takibi gerekmektedir. Fiziatrik değerlendirmeler ve rehabilitasyon yaklaşımları da bu sürecin parçası olmalıdır. Meme kanseri tedavisi sonrası hastaların günlük yaşam aktivitelerini kötü yönde etkileyen, rehabilitasyon gerektiren fonksiyonel problemler ortaya çıkmaktadır. Örneğin kemoterapi nöropati gelişimini uyarabilir, konsantrasyon ve hafızayı bozabilir ve yorgunluğa neden olabilir. Üstelik aksiller lenf nodu diseksiyonu sonrası yapılan radyoterapi aynı taraf üst ekstremitede eklem hareket kısıtlılığı, nöropatik ve nosiseptif ağrı, uyuşukluk, miyofasial ağrı, kas gücü kaybı, pektoral gerginlik, aksiller kord gelişimi ve lenfödem gibi omuz-kol problemlerine neden olabilir. Meme kanseri tedavisi sonrası rehabilitasyon ihtiyacı olabilecek durumların belirlenmesi ve zamanında müdahale edilmesinin hastaların yaşam kalitesini iyileştireceğini ve sosyal hayata katılımlarını hızlandıracağını düşünüyoruz. Bu derlemenin amacı meme kanseri olan kadınlarda rehabilitasyon gerektiren durumları gözden geçirmektir.

At present, breast cancer (BC) survival rates are increasing day by day; therefore, the disabilities associated with BC therapy and the disease itself require a variety of rehabilitation modalities frequently. After the initial treatment, breast cancer patients require a dynamic follow-up period to check for tumor recurrence, metastasis, as radiation therapy side effects as well as side effects of chemotherapy, and physiatric evaluations and rehabilitative interventions must be a part of this process. Functional problems which need rehabilitation and have unfavourable effect on quality of life, emerges after breast cancer therapy. For example, chemotherapy may induce neuropathy, impair concentration and memory, and cause fatigue, and when combined with radiotherapy after axillary lymph node dissection (ALND), it has been associated with chronic pain in the ipsilateral arm. Furthermore, axillary dissection and/or radiation therapy in conjunction with chemotherapy can cause limitations in shoulder range of motion, nociseptive and neuropathic pain, numbness, myofascial pain, loss of strength, pectoral tightness, axillary cord development, and lymphedema. In our opinion, specifying rehabilitation needs and early treatment may improve the quality of life for breast cancer patients and stimulate them to more readily join in normal social activities after breast cancer treatment. The aim of this study is to review the rehabilitation requeriments of women with breast cancer.