Amaç: İnme sonrası depresif semptom şiddeti ile hastaların fonksiyonel aktivite düzeyi, ambulasyon durumu ve klinik özellikleri ile ilişkisini ortaya koymak amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya, İstanbul Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde yatarak rehabilitasyon gören 98 inme hastası dâhil edildi. Hastaların depresif semptom şiddeti Hamilton Depresyon Değerlendirme Ölçeği ile, fonksiyonel durumu Barthel İndeksi (Bİ) ile, ambulasyon durumu Fonksiyonel Ambulasyon Sınıflaması (FAS) ile değerlendirildi. Depresif semptom şiddetlerine göre hastalar depresyon olmayan, hafif derece depresyon ve orta derecede depresyon olarak 3 gruba ayrıldı. Hastaların fonksiyonel aktivite düzeyi, ambulasyon durumu ve klinik özellikleri bu gruplar arasında karşılaştırıldı. Bulgular: Hastaların yaş ortalaması 65,4±8,7 yıl idi. Bİ ortalamasının depresyon olmayan grupta, hafif ve orta derece depresyon olan gruba göre istatistiksel anlamlı olarak daha yüksekti (sırasıyla 64,5±27,8; 45,0±30,3 ve 38,3±29,6). Brunnstrom alt ekstremite ve FAS ortalamaları depresyon olmayan grupta orta derece depresyon olan gruba göre daha yüksekti [sırasıyla Brunnstrom alt ekstremite için medyan (çeyrekler arası aralık) 3,50 (3,00-5,00) ve 2,50 (2,00-4,00), p=0,007; FAS için medyan (çeyrekler arası aralık) 3,00 (2,00-5,00) ve 1,00 (0,00-4,00), p=0,004]. Sonuç: İnme sonrası depresif semptom şiddeti, hastaların fonksiyonel durumu ve ambulasyon seviyesi ile ilişkili olabilir. Bu nedenle inme sonrası depressif semptomun erken tanınması ve etkili yönetimi hastaların uzun vadeli prognozunu iyileştirebilir.

Objective: To investigate the relationship between the severity of post-stroke depressive symptoms and patients’ functional activity level, ambulation status, and clinical characteristics. Material and Methods: Ninety-eight stroke patients undergoing inpatient rehabilitation at İstanbul Physical Therapy and Rehabilitation Training and Research Hospital were included in this study. The severity of depressive symptoms was assessed using the Hamilton Depression Rating Scale, functional status was assessed using the Barthel Index (BI), and ambulation status was assessed using the Functional Ambulation Classification (FAC). Patients were categorized into 3 groups based on the severity of their depressive symptoms: no depressive symptoms, mild depressive symptoms, and moderate depressive symptoms. The levels of functional activity, ambulation status, and clinical characteristics were then compared across these groups. Results: The patients had a mean age of 65.4±8.7 years. The mean BI score was significantly higher in the group with no depressive symptoms than in the group with mild or moderate depressive symptoms (64.5±27.8, 45.0±30.3 and 38.3±29.6 respectively). The median scores for the Brunnstrom lower extremity and FAC were significantly higher in the group with no depressive symptoms compared to those with moderate depressive symptoms [Brunnstrom lower extremity median (interquartile range) 3.50 (3.00- 5.00) vs. 2.50 (2.00-4.00), p=0.007; FAC median (interquartile range) 3.00 (2.00-5.00) vs. 1.00 (0.00-4.00), p=0.004]. Conclusion: The severity of post-stroke depressive symptoms may be correlated with the patients’ functional status and level of ambulation. Therefore, early recognition and effective management of these symptoms could improve patients’ long-term prognosis.