Amaç: Bu çalışmada, fibromiyalji sendromlu (FMS) hastalarda, hipermobilite sıklığını belirlemek ve hipermobilitenin fibromiyaljili hastalarda yaşam kalitesine etkisini araştırmak amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Tıp Fakültesi Atatürk Eğitim Araştırma Hastanesi Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Polikliniğine başvuran 18-60 yaş aralığında FMS tanısı alan 50 gönüllü kadın hasta ve 50 sağlıklı kadın kontrol dâhil edildi. Fibromiyalji tanısı 1990 ve 2010 American College of Rheumatology tanı kriterlerine ve hipermobilite tanısı da Beighton skorlama kriterlerine göre yapıldı. Yaşam kalitesi değerlendirilmesinde Fibromiyalji Etki Anketi (FEA) kullanıldı. Bulgular: Çalışmaya katılan FMS’li hastaların yaş ortalaması 43,8±8,9 yıl (20-59 yaş aralığı) ve sağlıklı kontrol grubunun 42,3±7,9 yıl (26-60 yaş aralığı) idi. FMS hastalarının 8’inde (%16), kontrol grubunun 5’inde (%10) hipermobilite saptanırken, gruplar arasında hipermobilite açısından anlamlı bir fark izlenmedi (p>0,05). Buna karşılık FMS ve sağlıklı kontrol grubu arasında yaşam kalitesi ile ilgili ölçülen FEA skorları arasında anlamlı fark tespit edildi (p<0,05). Fibromiyalji hastalarında, hipermobilite olan ve olmayan hastaların yaşam kalitesi skorları arasında anlamlı fark gözlenmedi. Sonuç: FMS’li hastalar ile sağlıklı kontroller arasında hipermobilite varlığı bakımından anlamlı bir fark saptanmadı. FMS’nin yaşam kalitesini olumsuz etkilemesine karşın hipermobilite varlığı FMS hastalarında yaşam kalitesine ek bir negatif faktör olarak gözükmemektedir.

Objective: It was aimed to determine the frequency of hypermobility in patients with fibromyalgia syndrome (FMS) and to investigate the effect of hypermobility on quality of life in patients with fibromyalgia. Material and Methods: The study included 50 volunteer female patients aged 18-60 years who applied to Ankara Yıldırım Beyazıt University Faculty of Medicine Atatürk Training and Research Hospital, Physical Medicine and Rehabilitation Polyclinic, diagnosed with FMS, and 50 healthy female controls. The diagnosis of fibromyalgia was made according to the 1990 and 2010 American College of Rheumatology diagnostic criteria, and the diagnosis of hypermobility was made according to the Beighton scoring criteria. The Fibromyalgia Impact Questionnaire (FIQ) was used to assess quality of life. Results: The mean age of the patients with FMS participating in the study was 43.8±8.9 years (range 20-59) and the healthy control group was 42.3±7.9 years (range 26-60). While hypermobility was detected in 8 (16%) of the FMS patients and 5 (10%) of the control group, no significant difference was observed between the groups in terms of hypermobility (p>0.05). On the other hand, there was a significant difference between FMS and control groups in terms of FIQ scores measured on quality of life (p<0.05). There was no significant difference between the quality of life scores of patients with and without hypermobility in fibromyalgia patients. Conclusion: No significant difference was found between patients with FMS and healthy controls in terms of the presence of hypermobility. Although FMS negatively affects the quality of life; the presence of hypermobility does not seem to be an additional negative factor for quality of life in FMS patients.