Amaç: Karpal tünel sendromlu (KTS) hastalarda radyal ekstrakorporeal şok dalgası tedavisi [radial extracorporeal shock wave therapy (r-ESWT)] ve kortikosteroid iyontoforez [corticosteroid iontophoresis (CI)] tedavisinin etkinliğini karşılaştırmak. Gereç ve Yöntemler: Bu randomize prospektif çalışmaya, ortalama yaşları 42,2±8,7 yıl (22-59) olan 54 hastanın, KTS tanısı konulan 72 bileği dâhil edildi. Hastalar rastgele 2 gruba ayrıldı. Grup 1 (n=37) r-ESWT aldı ve Grup 2 (n=35) CI aldı. Hastalar vizüel analog skala (VAS), Boston Semptom Şiddeti Ölçeği (BSŞÖ), Boston Fonksiyonel Durum Ölçeği (BFDÖ), kavrama gücü ve elektrofizyolojik inceleme kullanılarak başlangıçta ve tedavi sonrası 0, 1 ve 3. ayda değerlendirildi. Bulgular: Başlangıç ile karşılaştırıldığında, tedaviden 0, 1 ve 3. ay sonra VAS, BSŞÖ, BFDÖ, kavrama gücü değerleri her iki grupta da önemli ölçüde iyileşti (tümü p<0,001). Ancak sinir ileti çalışması sonuçları sadece r- ESWT grubunda anlamlı olarak iyileşti (tümü p<0,001). Gruplar arası değişim seviyeleri karşılaştırıldığında, VAS’da azalma (tümü p<0,001), BSŞÖ’de iyileşme (sırasıyla p=0,029, p=0,023 ve p=0,040), BFDÖ (sırasıyla p<0,001, p=0,001 ve p<0,001), kavrama gücü (tümü p<0,001), duyusal sinir iletim hızı (sırasıyla p=0,001, p<0,001 ve p<0,001) ve distal motor latensi (p=0,001, p=0,001 ve p<0,001), tedaviden önce ve tedaviden 0, 1 ve 3 ay sonra, r-ESWT grubunda CI grubuna göre anlamlı derecede daha yüksekti. Sonuç: Bu çalışma, her iki yöntemin KTS’de ağrıyı azaltmada ve fonksiyonu iyileştirmede yararlı olduğunu, ancak r-ESWT’nin CI’dan daha etkili olduğunu ortaya koymuştur.

Objective: To compare the effectiveness of radial extracorporeal shock wave therapy (r-ESWT) and corticosteroid iontophoresis (CI) in patients with carpal tunnel syndrome (CTS). Material and Methods: This randomized prospective study included a total of 72 wrists diagnosed with CTS of 54 patients with a mean age of 42.2±8.7 years (range, 22-59 years). The patients were randomly separated into two groups. Group 1 (n=37) received r-ESWT, and Group 2 (n=35) received CI. Evaluations were made at baseline and at 0, 1 and 3 months after treatment using the visual analog scale (VAS), Boston Symptom Severity Scale (BSSS), Boston Functional Capacity Scale (BFCS), grip strength, and electrophysiological examination. Results: Compared to baseline, the VAS, BSSS, BFCS, grip strength values at the 0, 1 and 3 months after treatment improved significantly in both groups (all p<0.001). However the nerve conduction study results were significantly improved only in r-ESWT group (all p<0.001). When the change levels were compared between the groups, the decrease in VAS (all p<0.001), the improve in BSSS (p=0.029, p=0.023 and p=0.040, respectively), BFCS (p<0.001, p=0.001 and p<0.001, respectively), grip strength (all p<0.001), sensory nerve conduction velocity (p=0.001, p<0.001 and p<0.001, respectively) and distal motor latency (p=0.001, p=0.001 and p<0.001, respectively) before and at 0, 1 and 3 months after treatment were significantly higher in the r-ESWT group than the CI group. Conclusion: This study revealed that both methods were useful in alleviating pain and improving function in CTS, however r-ESWT seems to be more effective than CI.