Amaç: Türk toplumunda, manuel terapi hakkında bilgi düzeyinin ölçülmesi ve manuel terapi farkındalığını oluşturmak için gerekli faktörlerin belirlenmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntemler: Mayıs-Haziran 2020 tarihlerinde üniversitemiz hastanesi polikliniklerine kas-iskelet sistemi ağrısı nedeniyle başvuran hastalar arasından, belirgin yapısal bozukluğu olmayan ve fonksiyonel kas-iskelet sistem bozukluğu tespit edilen hastalar çalışmaya alındı. Kendi kendine uygulanabilen bir anket hazırlandı. Yaş, cinsiyet ve eğitim düzeyi bilgileri toplandı. Hastaların manuel terapi hakkındaki genel bilgi düzeyleri, manuel terapi ve tamamlayıcı tıbba genel yaklaşımları, manuel terapinin endikasyonkontrendikasyon ve etkinliği hakkındaki bilgi düzeyleri, manuel terapinin uygunluğuna kimin karar vermesi gerektiği ve manuel terapi uygulayıcılarının kimler olması gerektiği konularındaki görüşleri mevcut literatür bilgileri eşliğinde tartışılarak değerlendirildi. Bulgular: Anket, 104 katılımcıya uygulandı. Katılımcıların %45,4’ü manuel terapiyi hiç duymadıklarını ifade ederken, manuel terapiyi araştırdığını ve manuel terapi hakkında bilgi sahibi olduğunu ifade eden katılımcılar %16,3 oranındaydı. Katılımcıların %81,7’si geleneksel ve tamamlayıcı tıp yöntemlerinin etkili olabileceğine inandıklarını ve %46,4‘ü zaman zaman çevrelerinden manuel terapi benzeri uygulamaları talep ettiklerini ifade ettiler. Bel ağrısı (%68,9), boyun ağrısı (%68,9) ve sırt ağrısı (%66) katılımcılar tarafından en çok ifade edilen endikasyonlardı. Katılımcıların %32'si servikal ve lomber disk hernilerinin manuel terapi ile tedavi edilebileceğini ifade ettiler. Manuel terapinin diğer fizik tedavi yöntemleri kadar etkili olduğunu belirten katılımcılar %54,8 oranındaydı. Katılımcıların %50'si manuel terapinin uygunluğu konusunda hekimlerin karar verici olması gerektiğini ifade ederken, %53,5’i manuel terapiyi fizyoterapistlerin uygulaması gerektiğini ifade ettiler. Sonuç: Manuel terapi yüksek eğitim düzeyine sahip hastalar arasında dahi yeteri kadar bilinmeyen bir tedavi yöntemidir. Buna rağmen hastalar manuel terapinin etkili olabileceğine inanmakta ve manuel terapi ya da benzeri uygulamaların arayışına girmektedir. Disk hernilerinde manuel terapinin kullanımı toplumda eksik bilinen ve suistimale açık bir konu olarak gözükmektedir. Hastalar hangi hastalıklarda manuel terapinin uygulanabileceği konusunda hekimlerin karar verici ve bilgilendirici olmalarını beklemekte ve uygulamaları eğitilmiş sağlık profesyonellerinin yapmalarını tercih etmektedir.

Objective: To examine the information level in Turkish society on manual therapy and to identify necessary factors in establishing the awareness of manual therapy. Material and Methods: Patients with no structural abnormality and evaluated as functional locomotor system dysfunction were enrolled in the study among patients with musculoskeletal pain who admitted to tertiary outpatient clinics of our university hospital between May and June 2020. A self-administered survey was prepared. Age, gender and educational level information were collected. Patients' general knowledge level regarding manual therapy, their general attitude towards manual therapy and complementary medicine, their knowledge level about the indications- contraindications and effectiveness of manual therapy and their opinions in terms of who should be the prescribers and practitioners of manual therapy were evaluated and discussed in the light of available literature. Results: The survey was conducted on 104 participants. Of the participants, 45.4% stated that they never heard of manual therapy and only 16.3% stated that they did research and are knowledgeable on manual therapy. Of the participants, 81.7% stated that they believed traditional and complementary medicine methods could be effective and 46.4% of them stated they occasionally demanded manual therapy-like implementations from their relatives. Lower back pain (68.9%), neck pain (68.9%) and upper back pain (66%) are the most expressed indications by the participants. While 32% of the participants believed that cervical and lumbar disc hernias could be cured with manual therapy, 54.8% of the participants stated that manual therapy was as effective as other physical therapy methods. While 50% of the participants stated that physicians should be decisive about the compatibility of manual therapy, 53.5% stated that physiotherapists should apply manual therapy. Conclusion: Manual therapy is an unknown treatment method even among patients with a high education level. Despite this, patients believe that manual therapy can be effective and they may be in quest of manual therapy or similar implementations. The use of manual therapy for disc hernias seems to be an under-known and abusable issue in the society. Patients expect physicians to be decision maker and informative about in which disorders manual therapy can be applied and they prefer trained healthcare professionals to apply therapy.