Amaç: Bu çalışmanın amacı, fibromiyalji sendromu (FMS) tanılı hastalarda, kinezyofobiyi etkileyen faktörleri belirlemek ve kinezyofobinin tedavi programına uyum sürecine etkisini değerlendirmektir. Gereç ve Yöntemler: Prospektif ve kesitsel olarak planlanan çalışmaya 1 Temmuz-15 Eylül 2021 tarihleri arasında Gaziler Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Eğitim ve Araştırma Hastanesine başvuran 22 FMS tanılı kadın hasta ile 22 sağlıklı kadın gönüllü dâhil edildi. Fibromiyalji Etki Anketi (FEA), Tampa Kinezyofobi Ölçeği (TKÖ), Yaşam Memnuniyeti Skalası (YMS), vizüel analog skala (VAS) değerlendirmeler için kullanıldı. FMS tanılı hastalar, TKÖ skoruna göre “düşük seviye kinezyofobi (n=12)” ve “yüksek seviye kinezyofobi (n=10)” olarak 2 gruba ayrıldı. Ayrıca düzenli tempolu yürüyüş yapmaları, düzenli ilaç kullanımları, geleneksel ve tamamlayıcı tıp yöntemlerine başvurma sıklıkları, ağrılarından dolayı sağlık kuruluşuna başvurma sıklıkları 5’li Likert skalasına göre değerlendirildi. Bulgular: FMS tanılı hasta grubunda FEA, TKÖ ve VAS değerleri istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksekti, ancak YMS değerleri bakımından anlamlı farklılık saptanmadı. FMS tanılı hasta grubunun düzenli ilaç kullanımları ve ağrılarından dolayı sağlık kuruluşuna başvurma sıklıkları istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksekti. Düşük seviye kinezyofobi ve yüksek seviye kinezyofobi grupları arasında hastalık süresi bakımından anlamlı farklılık saptanmazken, yüksek seviye kinezyofobi grubunda VAS ve FEA skorları anlamlı olarak daha yüksekti ve sağlık kuruluşuna başvurma sıklıkları daha fazla idi. Sonuç: Her hastanın biyopsikososyal yönleri olduğu göz önünde bulundurularak, kinezyofobiyi değerlendiren ölçekler tedavi programını oluştururken faydalı bilgiler sağlayabilir. Klinisyenler, FMS tanılı hastaları değerlendirirken kinezyofobi varlığını dikkate almalı ve kinezyofobinin önemi ve tedavi stratejileri hakkında hastaları bilgilendirmelidir.

Objective: To determine the factors affecting kinesiophobia in patients with fibromyalgia syndrome (FMS) and to evaluate the effect of kinesiophobia on the adaptation process to the treatment program. Material and Methods: Twenty-two female patients with FMS and 22 healthy female volunteers who applied to the Gaziler Physical Therapy and Rehabilitation Training and Research Hospital between July 1 and September 15, 2021 were included in the prospective and cross-sectional study. The Fibromyalgia Impact Questionnaire (FIQ), The Tampa Scale for Kinesiophobia (TSK), the Satisfaction with Life Scale (SWLS), and visual analogue scale (VAS) were used for evaluations. Patients diagnosed with FMS were divided into two groups as “low level kinesiophobia (n=12)” and “high level kinesiophobia (n=10)” according to TSK score. In addition, regular brisk walking, regular drug use, the frequency of applying to traditional and complementary medicine methods, the frequency of applying to a health institution due to pain were evaluated according to a 5-point Likert scale. Results: FIQ, TSK and VAS values were statistically significantly higher in the patient group diagnosed with FMS, but no significant difference was found in terms of SWLS values. Frequency of applying to health institutions due to pain and regular drug use in the patient group diagnosed with FMS was statistically significantly higher. While no significant difference was found between the low-level kinesiophobia and highlevel kinesiophobia groups in terms of disease duration, the VAS and FIQ scores were significantly higher in the high-level kinesiophobia group, and the frequency of applying to a health institution was higher. Conclusion: Considering that each patient has biopsychosocial aspects, scales assessing kinesiophobia can provide useful information while creating the treatment program. Clinicians should consider the presence of kinesiophobia when evaluating patients with FMS and should inform patients about the importance of kinesiophobia and treatment strategies.