Aşırı aktif mesane (AAM), hastaların sağlık ve yaşam kalitesini etkileyen kronik bir durumdur. Antimuskarinik ajanlar, AAM için yıllardır kullanılan birincil tedavi ajanları olmasına rağmen, bu konuda en büyük sorun yan etkileri olmuştur. Bu derlemenin amacı idyopatik ve nörojenik AAM’li hastalarda antimuskarinik ajanların etkinlik ve tolerabilitesinin değerlendirilmesidir. Oksibutinin ve tolterodinin hızlı salınımlı formları klinik çalışmalarda AAM semptomlarının tedavisinde eşit etkili görünmektedir; bununla birlikte tolterodinin daha az yan etki ile daha iyi tolere edildiği kanıtlanmıştır. Bu ajanların yavaş salınımlı formları daha az yan etki ile hızlı salınan formları kadar etkili görünmektedir. FDA 2004 yılında bu grupta en yeni üç ilacı onaylamıştır: darifenasin, solifenasin ve trospium. Bu ajanlar, oksibutinin ve tolterodinle karşılaştırıldığında hasta uyumu ve tolerabilitesini arttırabilecek daha olumlu yan etki profiline sahiptirler. Son yıllardaki klinik çalışmalar darifenasin, solifenasin ve trospiumun plaseboya üstün oldukları ve etkinliklerinin oksibutinin ve tolterodinle karşılaştırılabilir olduğunu göstermiştir.

Overactive bladder (OAB) is a chronic condition, which has negative effect on patient’ health and quality of life. Although antimuscarinic agents have been the first-line treatment for OAB for many years, advers effects of these drugs were the most important problems. This review evaluated effectiveness and tolerability of antimuscarinic agents in patients with idiopathic and neurogenic overactive bladder. Immediate-relase formulations of oxybutynin and tolterodine have appeared to be equally effective in treating the symptoms of OAB in clinical trials; however, tolterodine has proven to be better tolerated with fewer adverse effects. Extended-relase formulations of these agents appear as effective as the immediate-relase formulations, but are associated with fewer adverse effects. In 2004 the FDA approved the three newest agents in this group: darifenacin, solifenacin, and trospium. Compared with oxybutynin and tolterodin, these agents have more favorable side effect profiles, which can enhance tolerability and patient compliance. In recent clinical trials, darifenacin, solifenasin, and trospium have shown superiority to placebo and efficacy comparable to that of oxybutynin and tolterodine.