Amaç: Üst ekstremite fonksiyonel elektrik stimülasyonunun (FES) inmeli hastalarda fonksiyonel iyileşme üzerine etkisini araştırmak. Gereç ve Yöntemler: Randomize-kontrollü prospektif çalışmamız için etik kurul onayı alındı. Kriterleri karşılayan ve çalışmaya katılmak için onam veren inmeli hastalar rutin fizyoterapi (kontrol grubu) ve rutin fizyoterapi+FES (FES grubu) olarak 2 gruba randomize edildi. Hastalar tedavi öncesinde (t0), tedavinin ikinci haftasında (t1) ve tedavi bitiminde (t2) primer [Fugl-Meyer ve Modifiye Ashworth skalası (MAS)] ve sekonder ölçütler [eklem hareket açıklığı, Motor Aktivite İzlemi-28 (MAİ 28), Jebsen-Taylor testi, el kavram gücü, Kısa form-36] ile değerlendirildi. Bulgular: Çalışmaya 17 hasta dahil edildi (8 kontrol, 9 FES grubu). Her iki grup arasında t0, t1 ve t2 ölçümlerinde tüm ölçütlerde istatistiksel anlamlı fark gözlenmedi. FES tedavisi alan grupta tekrarlayan ölçümlerde dirsek fleksör spastisitesi (p:0.014), üst ekstremite Fugl-Meyer skoru (p:0.011), kavrama gücü (p:0.015) ve MAİ-28 skorlarında (p:0.012) istatistiksel anlamlı iyileşme saptandı. Kontrol grubunda üst ekstremite Fugl-Meyer skorunda istatistiksel anlamlı düzelme tespit edildi (p:0.011). Sonuç: Üst ekstremite FES, inmeli hastalarda spastisite, motor fonksiyon, el kavrama gücü ve günlük yaşam aktivitelerinde iyileşme için standart fizyoterapiye ilave bir teknik olarak tercih edilebilir.

Objective: To investigate the effect of upper extremity functional electrical stimulation (FES) on functional recovery in stroke patients. Material and Methods: The study was a randomizedcontrolled prospective trial, and approved by the local ethics committee. Stroke patients met criteria and accepted to be in study were randomly allocated to routine physiotherapy (control group) or routine physiotherapy + FES (FES group). Primary [Fugl-Meyer and Modified Ashworth Scale (MAS)] and secondary measures [range of motion, Motor Activity Log-28 (MAL-28), Jebsen-Taylor test, handgrip strength, Short Form-36] were assessed before treatment (t0), at the second week of therapy (t1) and after treatment (t2). Results: Seventeen patients were included in the study (control n: 8, FES n: 9). There were no significant differences between the groups for all outcomes at t0, t1 and t2 assessments. Significantly better results were detected in terms of elbow flexor muscles MAS score (p:0.014), upper extremity Fugl-Meyer score (p:0.011), grip strength (p:0.015) and MAL-28 score (p:0.012) within the FES group. The upper extremity Fugl-Meyer score of the control group was found to be significantly higher at repeated measures within the group (p:0.012). Conclusion: Upper extremity FES can be preferred as an additional method in upper limb rehabilitation to improve spasticity, motor functions, handgrip strength and level of independence in performing activities of daily living in stroke patients.